آشنایی با چالش‌های آموزش مفهوم رضایت در برنامه درسی آموزش جنسی
آشنایی با چالش‌های آموزش مفهوم رضایت در برنامه درسی آموزش جنسی
نویسنده: اِما پارتریج / مؤسسه حقوقی گلاکستاین
ده سال پیش، انتاریو برنامه آموزش سلامت جنسی خود را به‌روزرسانی کرد و آموزش موضوع رضایت را از کلاس دوم ابتدایی اجباری نمود.
برنامه‌ی سال ۲۰۱۵ که نخستین به‌روزرسانی عمده از سال ۱۹۹۸ بود، از سوی بسیاری از معلمان، متخصصان سلامت جنسی و والدین مورد استقبال قرار گرفت، اما مخالفت‌های شدید برخی دیگر را نیز به‌دنبال داشت. در سال ۲۰۱۸، این تغییرات در واکنش به اعتراضات لغو شد، اما در نسخه‌ی جدید برنامه‌ی درسی که مجدداً ارائه گردید، آموزش سن‌محور و متناسب با رشد درباره‌ی رضایت حفظ شده است.
با این حال، برخی منتقدان همچنان این پرسش را مطرح می‌کنند که چرا آموزش این مفهوم به کودکان کم‌سن تا این اندازه ضروری است.
رضایت اهمیت بسیاری دارد. درک چگونگی اعمال رضایت در موقعیت‌های مختلف برای روابط سالم و پیشگیری از سوءاستفاده جنسی و تجاوز جنسی ضروری است. در دنیایی که الگوریتم‌های شبکه‌های اجتماعی افسانه‌های تجاوز را تقویت می‌کنند و افراد تأثیرگذار راست‌گرا مردانگی سمی را ترویج می‌دهند، آموزش رضایت به کودکان و جوانان در مدارس، سپری مهم در برابر این روایت‌هاست.
سن و مرحله: درس‌های مناسب در مورد رضایت
مطالعات بی‌شماری نشان داده‌اند که وقتی جوانان به آموزش جنسی دسترسی دارند، احتمال به تأخیر انداختن فعالیت جنسی در آنها بیشتر از زمانی است که این آموزش‌ها غایب یا صرفاً با رویکرد «فقط پرهیز» ارائه شوند. برای مثال:
-
شروع فعالیت جنسی را به تأخیر انداخته و دفعات آن را کاهش داده است
-
تعداد شرکای جنسی را کاهش داده است
-
فعالیت‌های جنسی پرخطر را کم کرده است
-
استفاده از روش‌های پیشگیری مؤثر و راه‌های کاهش خطر انتقال بیماری‌های مقاربتی را افزایش داده است
-
آموزش جنسی باید به افراد دانشی بدهد که بتوانند تصمیمات آگاهانه‌ای درباره بدن و سلامت جنسی خود بگیرند.
برای مثال:
-
واژگانی برای صحبت و درک بدنشان
-
درکی از مرزها (چه برای خودشان و چه برای دیگران)
-
آگاهی از شکارچیان جنسی که این مرزها را نقض می‌کنند
آموزش جنسی خارج از کلاس درس
امروزه جوانان اطلاعات خود درباره‌ی مسائل جنسی را از منابع گوناگونی دریافت می‌کنند؛ دانش درباره فعالیت جنسی می‌تواند از خانواده، مذهب، همسالان و رسانه‌ها به دست آید. اینترنت نحوه‌ی نمایش و گفت‌وگو درباره‌ی مسائل جنسی را به‌طور بنیادی تغییر داده است.
وقتی اطلاعات نادرست و گمراه‌کننده درباره تجاوز جنسی در فرهنگ عامه نفوذ می‌کند، می‌تواند بر درک بازماندگان تجاوز از تجربیاتشان تأثیر بگذارد.
برخی مطالعات نشان می‌دهند که اکثر جوانان بخش قابل‌توجهی از اوقات فراغت خود را در اینترنت، به‌ویژه در شبکه‌های اجتماعی، سپری می‌کنند. متأسفانه، این به این معناست که بسیاری از جوانان، به‌ویژه مردان جوان، با محتوای پس‌رونده مواجه می‌شوند. محتوایی که مردانگی افراطی و سمی را ترویج می‌دهد، توسط الگوریتم‌هایی که به کاربران محتوای زن‌ستیزانه‌ای مانند شیء‌انگاری، آزار جنسی یا بی‌اعتبار کردن زنان را ارائه می‌دهند، عادی‌سازی می‌شود.
چه می‌توان کرد؟
اگرچه سوءاستفاده و آزار جنسی پیش از ظهور اینترنت نیز وجود داشته، اما اینترنت امکان طرح گسترده‌تر بحث‌هایی پیرامون ساختارهای مردسالار را فراهم کرده است. برای مثال، آیا جنبش #MeToo می‌توانست در چنین مدت کوتاهی و با چنین دامنه‌ای بدون شبکه‌های اجتماعی شکل بگیرد؟
علاوه بر آموزش مفهوم رضایت، معلمان باید به آموزش «سواد رسانه‌ای» به جوانان نیز توجه کنند.
حمایت از فعالیت‌های فوق‌برنامه، مانند کمپین High School Too، می‌تواند به تقویت آموزش رضایت در مدارس کمک کند.
همچنین باید ابزارهایی را برای مقابله با تأثیرات منفی شبکه‌های اجتماعی—و تداوم افسانه‌های نادرست درباره‌ی تجاوز در فرهنگ عمومی—توسعه داد و به‌کار گرفت.
بازگشت به اصول اولیه: آموزش فقط دروس درسی نیست
وقتی فرزندانمان را به مدرسه می‌فرستیم، نباید فراموش کنیم که هدف تنها آموزش دروس تحصیلی نیست. محیط مدرسه به جوانان می‌آموزد چگونه با گروه‌های متنوع همسالان تعامل کنند، جایگاه خود را در جهانی در حال تغییر درک کنند و درس‌های مدرسه را در موقعیت‌هایی که پس از پایان کلاس‌ها با آن مواجه می‌شوند، به کار ببندند.
وقتی صحبت از آموزش رضایت می‌شود، بیایید رویکردی چندجانبه ایجاد کنیم تا همه دانش‌آموزان سه اصل را درک کنند: حقوق، مسئولیت‌ها و احترام.
